133

ΑΡΧΕΡΜΟΣ Ο ΧΙΟΣ

1 34

φαίνοντο εικόνες «των αρίστων» της πόλεως αναμ-
φιβόλως είναι πεπλανημένη (1), άλλ' ό'σον τό κατ'
έμέ ουδέν κωλύει νά δε/θώμεν ό'τι τή κυρία ταύτη
εΐκόνι προσετίθεντο και δευτερεύουσα", ζώναι περιέ-
χουσαι τυπικάς παραστάσεις — ταύτας Βεβαίως

λίαν προσφυεϊς— των άγώνων της εορτής, ώς και
έπι των αρχαϊκών αγγειογραφιών, προς άς ό πέ-
πλος βεβαίως μεγίστην εϊχε την όμοιότητα (1).

Έν Αθήναις κατά Μάΐον 1886.

ΡΚ. δ'ΓϋϋΝΙΟΖΚΑ

ΑΡΧΕΡΜΟΣ Ο ΧΙΟΣ

Κατά τήν άρχαιοτάτην εποχών της Μάρμαρο- αύτου τοΟ Άρ/έρμου ποιηθεΐσα (ΓϋΓίΛναη^ΙβΓ,

πλαστικής διεκρίθησαν, ώς γνωστόν, πρώτοι οί ΑγοΙι. Ζβίί. 1882 σελ. 324 κ.έ.)' άλλα το βάθρον,

γϊοι Μέλας, ό υιός αύτοΟ Μικκιάδης, ό υίος τού- έν ω ή επιγραφή, δέν φαίνεται ό'τι εινε τό της άνω-

του Αρχερμος και οί τούτου υίοί Βούπαλος και τέρω μορφής, ώς δύναται τις νά πεισθή μάλιστα

"Αθηνις (Πλίνιος, 36, 11). Τούς δύο πρώτους των νυν, ό'τε ήτε μορφή και το βάθρον έκομίσθησαν εκ

τεχνιτών τούτων μόνον κατ'όνομα γνωρίζομεν'περι Μυκόνου ενταύθα και κατετέθησαν έν τω Κεντρικώ

τοΟ Άρ/έρμου όμως έγνωρίζομεν ό'τι εργα αύτοΟ ημών Μουσείω.

ύπήρχον έν Δήλω (Πλίνιος 36, 11) και ό'τι πρώ- Εις ταύτας τάς περί Άρχέρμου ειδήσεις προσε-

τος αυτός παρέστησε τήν Νίκην πτερωτήν (Σχολ. τέθη τελευταίον ετέρα μεγάλης σπουδαιότητος. Έν

Άριστ. "Ορν. 573). Γνωστόν δε ότι επιγραφή εύ- ταΐς έν Άκροπόλει δηλ. ένεργουμέναις άνασκαφαίς

ρεθεΐ'σα έν Δήλω μνημονεύει τοΟ 'Αρ/έρμου και εύρέθη /Οές ή έν πανομοιοτύπω δημοσιευομένη έν-

του πατρός αύτοΟ και ό'τι πτερωτή γυναικεία μορφή, ταυΟα έπιγραφή, έν η γίνεται μνεία τοΟ 'Αρχέρμου

ευρεθείσα έν τω αύτώ τόπω,έξελήφθη ώς Νίκη ύπ' ώς τεχνίτου ποιήσαντος άγαλμά τι:

) ψ I







ΒΈΊ



Μ Π Ο





—

__.___ ___









___ _.______________.

■— ....

-

______ι



— —-.....----- _

- —





. . . ('Ά)ρχερμος έποίεσεν ό χΐ(ος) κατά τ£ν δωρικάν τρόπον, ώστε ό κίων θά είχε τοι-

. . . (άνέ)θεκεν Άθεναίαι πολιόχρ(ι) αυτήν μορφήν, οί'αν οί ύπ' αρ. 1 και 2 έν τή Εφη-

μερίδι ταύτη δημοσιευθέντες (1886 Πίν. 6). Εύ-
'Η έπιγραφή αύτη εινε κεχαραγρ,ένη έπι σωζο- ρέθη δε παρά τό βόρειον τείχος της 'Ακροπό-
μένου τεμα/ίου κιονίσκου , έχοντος τάς όαβδώσεις

(I) ΒβίΐΓΗ£6 κτλ. σ. 13. Τό μνημονευο'μενον παρ' έμοΰ' έκ Κρί-
II) Πρβ. ΒοϊΙΐ'ίί^Ο κτλ. σ. 137 σημ. 17 όπου δυστυχώς δ'.ε'φυγόν με μαίας κάλυμμα μετε/είρίσΟη έν τω μεταξύ και ό Σπ. Λάμπρος ( Ιστο-

τα ϋπό τοϋ" ,ΐιιΐΐυδ έν Α^ΟΙΙ&ΚβΠίρβΙ σ. 18 κ. I. έκτιΟε'μενα όμοια ρία της Ελλάδος σ. 200) ίνα παράσ/ί) εννοιαν τοϋ παναθηναϊκού πί-

έπιχειρτίματα. πλου.

ΕΦΗΜΕΡΙΕ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ 1886. 9