130

Πρακτικά της Αρχαιολογικής Εταιρείας 1926

τελευταία ετη περί την ψηφοθετικήν, μεταβάς επί τούτω και εις Ίταλίαν.
Ό κ. Ξενόπουλος έλθών μετά τινας ημέρας εις Νικόπολιν εκ μέρους τοϋ
Υπουργείου επελήφθη άμέσως της στερεώσεως και καθαρίσεο>ς των ψηφι-
δωτών, άρχίσας άπό της μεγάλης ψηφιδωτής έπιγραφής, της προ τοϋ οΰδοϋ
τοϋ «Καθολικοϋ» εν τη Βασιλική Δουμετίου. Ταΰτην έστερέωσε καΐ άνεκαί-
νισε μετά πολλής επιτηδειότητος, μεθ' ο εκαλύψαμεν ταΰτην δια ξύλινων
καλυμμάτων, ώστε νά μη βλάπτηται ούτε ύπό των βροχών, οΰτε υπό τών
επισκεπτών. Ή εργασία αΰτη εΐνε δντως σωτηρία, διότι μόνον δια τοϋ τρόπου
τούτου θά διασωθώσιν έκ τελείας καταστροφής τά μοναδικά ταΰτα τής χρι-
στιανικής τέχνης τών πρώτων αιώνων καλλιτεχνικά μνημεία. Εύχομαι δλο-
ψΰχως, ίνα ή εργασία αΰτη συνεχισθή !

Έν τέλει έπισυνάπτομεν ωδε τοπογραφικόν χάρτην της Νικοπόλεως εκ-
τελεσθέντα τω 1922 ύπό δύο εφέδρων αξιωματικών τοϋ Μηχανικού τοϋ Ε'
Σώματος στρατού Ηπείρου, τών κ. κ. Δούβλερη και Γ. Βράσκου, άλλ' εις
μκιρότερον σχήμα, επιφυλασσόμενοι νά δημοσιεύσωμεν τούτον βραδύτερον
εις τό μέγεθος τοΰ πρωτοτύπου σχεδιαγράμματος.

ΑΛΕΞ. ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΥΣ

7. ΑΝΑΣΚΑΦΑΙ ΤΗΣ ΚΑΤΩ ΓΟΥΜ ΕΝΙΤΣΗΣ ΤΩΝ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ

Κατά τό λήξαν θέρος έξηκολούθησα την ερευναν τοΰ έν Κάτω Γουμε-
νίτση Μυκηναϊκού Νεκροταφείου, τοΰ οποίου την άνασκαφήν ήρχισα δαπάναις
τής Αρχαιολογικής Εταιρείας κατά τό παρελθόν ετος, δτε άνεκάλυψα αυτό.

Έν τή σειρά τών άνακαλυφθέντων πέρυσι δώδεκα λαξευτών σπηλαίων
συνεχίσας την ερευναν, απεκάλυψα έτερα δέκα, ων τά δύο δεν ήρεύνησα, διότι οι
θόλοι αυτών ειχον καταπέσει, τοΰθ' δπερ αντελήφθην, άφ' ου άνασκάψας δλην
την εΐσοδον αυτών έφθασα μέχρι τής κεκλεισμένης εισέτι θυρίδος, ήν άνέωξα·

Μεταξύ τών λοιπών τάφων εύρον έ'να εις άρίστην κατάστασιν, άλλ'ά'νευ
σκελετών, προφανώς άχρησιμοποίητον. Εΐσε?ιθών εις τό σπήλαιον τούτο
παρετήρησα αριστερά λιθόκτιστον θυρίδα, ήν, ΰποθέσας ως διαμέρισμα τοΰ
ιδίου τάφου, ώς συνήθως, ήνοιξα. Τό λιθόκτισιον δμως εκείνο μέρος δεν ήτο
θυρίς, αλλά μέρος τής μακράς πλευράς κιβωτιόσχημου Μυκηναϊκού τάφου,
τοΰ οποίου πάσαι αι πλευραί ήσαν διά πλακοειδών λίθων έκτισμέναι καΐ επί
τών οποίων ειχον έπιτεθή μεγάλαι πλάκες καλύπτουσαι δλον τον τάφον. Έκ
τής θυρίδος ταύτης ερευνήσας αυτόν εΰρον μίαν μόνον ύψίπουν Μυκηναϊ-
κήν κύλικα.

Ό τάφος ούτος ή είναι αρχαιότερος τοΰ σπηλαίου, δν συναντήσαντες οί
κατασκευασταΐ αύτοΰ ήναγκάσθησαν νά τό καταλείπωσιν άχρησιμοποίητον ή