ΕΡΕΪΧΑ ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΗ
ΤΩΝ ΕΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΜΝΗΜΕΙΩΝ

Γνώμη τοϋ Συμβουλίου τ/)ς "Αρχαιολογικής Εταιρείας έδει
ν' απέλθω κατά τό παρελθόν θέρος (1913) εις "Ηπειρον πρώτον
και έ: αυτής ύστερον εις Μακεδονίαν πρός έπίσκεψιν των αύτόθι
μνημείων των χριστιανικών χρόνων. 'Αλλ' ΐπειδή κατά την συν-
θήκην τοϋ Βουκουρεστίου (Ιούλιος τοϋ 191ο) τό έν τη "Ανω
Μακεδονία Μελένικον ήθελε περιέλθη εις τούς Βουλγάρους, έκ
τούτου δ' άπώλλυντο οιά την Έλληνικήν έπιστήμγ,ν αί κατά τήν
πόλιν έκείνην πολύτιμοι βυζαντιακών χρόνων άρχαιότητες. κα-
λόν έκρινα να σπεύσω έκεϊ πρώτον, καΐ εργασθώ εις τήν μελέ-
την μεν των κτισμάτων, υπέρ τής μεταφοράς δέ τών κινητών
εντός τών ορίων τοϋ Ελληνικού κράτους. Άπήλθον λοιπόν τη
6 Αυγούστου εις θεσσαλονίκη·/.

'Αλλ' δμως τή έπιούση ίδών έν θεσσαλονίκη τόν κ. Γενικόν
Λιοικητήν τής Μακεδονίας έμαθον οτι είχεν ήδη καταληφθή τό
Μελένικον υπό τών Βουλγάρων, ώστε δέν ήτο δυνατόν πλέον ν'
απέλθω έκεϊσε' δμως δ' έβεδαίωσέ με δτι κατά τήν παραγγε-
λίαν τοΰ Υπουργείου τών Στρατια>τικών προς τήν Γενικήν Διοί-
κησιν. (περί ής είχον λάβη μέριμναν μίαν έβδομάδα πρό της ές
Αθηνών αναχωρήσεως μου), τά κινητά τοϋ Μελενίκου κειμήλια
πάντα είχον κομισθή έπ'ι τής "Ελληνικής γής.

'Εν Μακεδονία ήδη ών καλόν έκρινα ν' ασχοληθώ είς πρό-
χείρον τινα έπίσκεψιν καΐ κατά το δυνατόν έςέτασιν τών έν αύτη
μεσαιωνικών κα'ι υστέρων χρόνων μνημείων. Περί τούτων λοιπόν
πέμπω ύμϊν, κ. γραμματεϋ. τά ,ίραχέα ταϋτα. Και πρώτον περί
τών έν θεσσαλονίκη.