ΑΝΑΣΚΑΦΗ ΛΥΚΑΙΟΥ

Προς ανατολάς της κυριωτέρας κορυφής του Αυκαίου,
ήτις φέρει τον βωμόν του Αυκαίου Διός (πρβ. Έφημ. Αρχ.
1903 σελ. 158 κ. έ.), ευρηται μικρά κοιλάς κατάσπαρτος
νυν τό πλείστον τοΰ χρόνου, έχουσα μήκος μόλις 350
μέτρων περίπου και πλάτος 120 μέτρων, και καλουμένη
υπό των σημερινών περιοίκων Κάτω Κάμπος1). Η κοι-
λάς αυτη κειμένη 1200 μ. περίπου υπεράνω της επιφα-
νείας της θαλάσσης εινε ό αρχαίος ιππόδρομος του Λυ-
καίου (Παυσαν. VIII 38,5), και έν ταύτη έτελοΰντο οί
αγώνες τών Αυκαίων.

Σήμερον δυσκόλως δύναται τις νά πιστεύση, δτι εις το-
σούτον ΰψος, εις θέσιν, εις ην ή άνοδος άπό της πλησιε-
στέρας πεδιάδος της Μεγαλοπόλεως εινε έπιπονωτάτη και
εις τους ήμιόνους ακόμη, επί της ελαχίστης σχετικώς ταύ-
της επιφανείας έτελοΰντο ό'χι μόνον αθλητικοί αγώνες πε-
ζών, άλλα και άγώνες ιππικοί καί άρματοδρομίαι, εις ας
προσήρχοντο άγωνισταί έκ πασών τών Ελληνικών πό-
λεων. Καί όμως τοΰτο δεν δύναται νά άμφισβητηθή. Καί
του ΓΙαυσανίου ή μαρτυρία εινε σαφής καί τά σωζόμενα
ερείπια καί αί εύρεθεϊσαι έν ταΐς άνασκαφαΐς έπιγραφαί
μαρτυροΰσιν άρκούντως περί τούτου (πρβ. Έφημ. Αρχ.
1905 σελ. 161 ώς καί Γου^βΓβδ έν άρθρω Ι/^Ιί&ΐΕ έν
ΐ>ΆΓβνη}ΐ6Γ§ ?α,§1ίο Βϊοΐΐοη. 1433 κ. έ.).

Οί μακροί αιώνες παρήλλαξαν τελείως τήν φύσιν τοϋ

1). Ή ονομασία Ελληνικό, ήτ·.ς αναφέρεται συνήθως ύπά τών νεο>-
τέρων περιηγητών περιορίζεται μόνον εις τό μέρος πρός Ν. της κοι).ά5ος, ε'νΟα
ήσαν όρατά λε'-ψανα αρχαίων κτιρίων, Ξχαφίδ'.α οέ όνοαάζεται ή Οέσ<ς /.ατά
τό ΒΔ. άκρον τής κοιλά<3ος, ΙνΟα κείται τό δωμάτιο» μετα τών λεχανών όοα-
τών και προ τής ανασκαφής (ϊί. κατωτέρω).